Een veel voorkomend motief in mijn werk is het dier.
Een dier staat voor mij voor instinct. Voor direct handelen naar je inzicht op dat moment. Voor directe emotie en gevoelens. Het hier en nu. Zonder (de menselijke, zware nadruk op) logica, rationeel nadenken, gelijk hebben, verstandig zijn, moralisme. Ik gebruik het dier zoals in een fabel. Het dier maakt een ervaring/ verhaal mee en leert ons iets over de menselijke natuur en over onze tekortkomingen. Het dier maakt het verhaal toegankelijker, geeft het onderwerp lucht. Moeilijke verhalen of zware boodschappen worden hanteerbaar. Een dood dier in mijn werk is zelden echt levenloos. Vaak is het nog behoorlijk aanwezig en bewust van zijn situatie. Een ongrijpbaar zweven tussen leven en dood. Dat een beeld dan mooi kan worden en echte schoonheid kan tonen terwijl het onderwerp niet zo toegankelijk of werkelijk onplezierig is, veroorzaakt een spanning tussen steeds weer worden aangetrokken en dan weer worden afgestoten. Dit fascineert en raakt me. Door het contrast te laten zien, krijg ik een opener en ruimere blik op wat leven, ziekte en dood betekent. Een werk, speciaal gemaakt voor mijn zusje Esther Hoe Gears of War, Locust Queen (bijnaam van Esther voor vrienden) en een schattig poesje samen komen Een beeld om kracht uit te putten. Dit is hoe ik mijn zusje zie: "Ik ben zowel een lief meisje als een game slachter. Ik ben lief maar heb ook grote kracht en dadendrang. Dit ben ik en ik ben er trots op!"
Wanneer ik een werk maak voor iemand in het bijzonder (een opdrachtgever), dan begin ik altijd met een interview. Met een aantal vragen probeer ik er achter te komen wat de ander zou willen of van het werk verwacht. Wie ben je, waar loop je voor warm of wil je juist ver van blijven? Wat zijn voor jou belangrijke ideeën, gedachten of overtuigingen? Wat kan het beeld wat ik maak voor jou betekenen? Kun je er kracht uit putten, kan het je ergens aan herinneren, iets ... een gevoel oproepen? Voor Esther vormt haar liefde voor gamen (hoe bloederiger hoe beter ;-D Gears of War bijvoorbeeld) een heel scherp contrast met haar persoonlijkheid: een ontzettend lieve, open, sociale vrouw. En het imago van gamen (jeugdcultuur, jezelf afzonderen) steekt ook af tegen haar bloeiende carriere als (representatieve) communicatie adviseur met een voorliefde voor de perfecte outfit. Deze contrasten maken haar juist zo interessant en compleet! Dit wilde ik in het werk verbeelden: zo, dit ben ik. En ik ben er trots op! Ik ben zowel een lief meisje als een game slachter. Ik ben lief maar heb ook grote kracht en dadendrang. (En ze houdt heel erg van katten) Naast de inhoud stel ik vragen om hele concrete voorwaarden op te stellen: in welke omgeving komt het werk te staan, liggen of hangen? Welke minimale en maximale afmetingen? Moet het ergens bij passen of tegen afsteken? En dan nog een laatste vraag om de smaak en voorkeuren in te kunnen schatten: Welke werken van mij spreken je het meest aan? In mijn atelier laat ik alle informatie op me inwerken en begin ik met het verzamelen van beeldmateriaal. In dit geval van bijvoorbeeld schattige poesjes, Gears of War, de Locust Queen en vleesafval. I love my job! hahaha Dan maak ik wat ruwe schetsen op papier en in klei. Als er zich een beeld uitkristalliseert, probeer ik dat te boetseren. En dan is het veel boetseren, snijden, plakken, weer in elkaar slaan, toevoegen, weghalen. Hieronder zie je dat niet zo, maar een beeld gaat altijd een paar keer op de schop. (als ik er midden in zit denk ik niet aan fotograferen....)
 In de keuken van FogelsanghstateIn de keuken van de Friese buitenplaats Fogelsanghstate in Veenklooster. Als kind kwam ik hier al graag. Het is een historisch, rijk, mooi landhuis in een prachtig aangelegd bos (landgoed) met koetshuizen, mooie bruggetjes, een theehuis op een hele hoge heuvel, herten en een kluizenaarshut (met enge pop).  |
atelier blogEen kijkje in mijn atelier: inspiratiebronnen, fascinaties, ArchivesCategories |
RSS Feed